معنی چچی گر - جستجوی لغت در جدول جو

چچی گر

چلنگر، آنکه ادوات و آلات آهنی از قبیل زرفین، حلقه، زنجیر در، قفل و کلید درست می کرد، قفل ساز

(گَ)

سفیدگر. آنکه با قلعی ظروف مسین را انداید و سفید کند. (از یادداشت مؤلف). صفار و قلعین گر. (ناظم الاطباء). آنکه ظروف فلزی را سفید کند. (فرهنگ فارسی معین) : یعقوب لیث پسر روی گری بود. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 387)

لغت نامه دهخدا

چرخ گر

(چَ گَ)

چرخ کار. فلزتراش. تراشگر. آنکه تیغ و خنجر و ظروف نقره و مس و مانند آن را برچرخ کشد. رجوع به چرخ کار و چرخ کاری و چرخگری شود

لغت نامه دهخدا

چلینگر

(چِ گَ)

چلنگر و چیلانگر. قفل و کلیدساز. و رجوع به چلنگر شود

لغت نامه دهخدا

پای گر

(گَ)

رقاص. پایکوب. پای باز

لغت نامه دهخدا

کچی گرد

(کُ)

دهی است از دهستان لک بخش قروه شهرستان سنندج. جلگه ای و سردسیر. سکنه 270 تن. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گچ گر

(گَ گَ)

گچکار: جصاص، گچ گر. (دهار) (منتهی الارب). لکاث. گچ چر. (منتهی الارب) : درساعت فرمود تا گچ گران را بخواندند و آن خانه را سفید کردند. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

چیتگر

(گَ)

مرکب از ’چیت’ + ’ساز’ مخفف سازنده، چیتگر، سازندۀ چیت، آنکه چیت ها را رنگ کند:
به این قالب خشک بی جان مرا
حیات است از چیت سازان مرا،
طاهر وحید (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گچ گر

گچ کار: در ساعت فرمود تا گچ گران را بخواندند و آن خانه را سفید کردند

فرهنگ لغت هوشیار